Mały Miś, czyli piesek rządzi i dzieli :)

Dzisiaj piesek pierwszy raz zareagował na imię Miś. To i tak cud, skoro tylko ja tak go nazywam- Mario woła na niego Cielę, a dziewczyny nazywają go Bej (WTF???). Na spacerze zawołałam głośno -Misiu chodź, a ten mały brzydal przyleciał na swoich grubych, krótkich nóżkach z rozwianymi uszami :) Aż mi serce zmiękło :) Miś pasuje akuratnie.

Piesek urósł. Dużo! Śmiejemy się, że historia szczeniaka  zaczyna przypominać rysunkową przygodę  Reksia i jego podopiecznego lewka... Dla przypomnienia zamieszczam filmik, bo to cudowna bajka i zawsze mnie wzrusza :) Szczeniak rośnie jak na drożdżach, dokładnie tak jak na tym filmie ... Aż się boję, gdy się przeciąga, bo w oczach mężnieje.



Właściwie powinien być już u moich rodziców, ale nadal sika, gdy mu się zapomni. Najgorzej jest o 4 rano... Lecę na dwór na małego szczocha, żeby nie wdepnąć rano w kałużę. Nie wyobrażam sobie, żeby moja mama biegała z nim o tej porze 2 piętra w dół. A nawet jeśli sobie wyobrażam, to nie chcę tego słyszeć ... :)
Psina szkodnikiem jest wyjątkowym. Urosły mu zęby jak u piranii i jeńców nie bierze...Żre co popadnie.

A jak kłapie paszczą, to mam wrażenie, że Obcy atakuje... Dźwięki wydaje identyczne, chociaż paszcza jakby milsza w odbiorze :)  i nie ślini się aż tak wydatnie.

 Miś w domu to przede wszystkim obowiązek. Naprawdę jest gorzej niż z małym dzieckiem, bo dziecko zrozumie, gdy się je poprosi o chwilę spokoju- pies chce się bawić. Od samego rana czeka pod moim łóżkiem, aż się odezwę. Doszło do tego, że rano zaczynam dzień od szeptu, ale skurczybyk i tak jest czujny.
Zaglądam i co widzę- są 2 guziki i japa kudłata z czarnym noskiem w kształcie serca. Jakby mówił- No, nareszcie, ja tu czekam, a ty co? Śpisz sobie? No wstawaj, wstawaj, będziemy się bawić...

Więc wstaję... Najpierw karmienie, potem zabawa, potem spacer, potem sprzątanie po spacerze, a że łapy ma jak Yeti, jest co sprzątać..Właściwie podłoga myta jest kilka razy dziennie. Nawet gdy łapy są dokładnie wycierane, to i tak są wytarte niedokładnie. Zresztą on walczy o te brudne łapy, wywija się i podgryza ile się da. Potem daję mu jakiegoś ugotowanego gnata, żeby miał co gryźć przez cały dzień...Czasem 1 gnat nie wystarcza, ale przynajmniej jest trochę spokoju...Trochę!!!
Często tak daje do wiwatu, że nie ma innego wyjścia- idzie do cioci Aki na wychowanie. A ciocia Aki nie znosi gówniarza serdecznie. Mały głupek nie rozumie, że wystarczy jedno kłapnięcie jej paszczy i będzie po nim...  Skacze jej na grzbiet i to jest jeszcze do zaakceptowania... Gorzej, gdy zagląda jej do michy. Nie ma zlituj się. ...

Ale na spacerze są raczej spoko... Idzie stara wadera, gulgocząca złowieszczo, a za nią mały głuptas z jeszcze mniejszym rozumkiem.

Po spacerze psina jeszcze chwilę fisiuje, ale potem zasypia...Ale jak zając pod miedzą. Jedno oko otwarte, bo jeszcze nie daj Boże wyjdę gdzieś bez niego, a wtedy lament i wrzaski i skamlenie na cały dom!!!!
A po obudzeniu kolejne siku i tak do późnej nocy. Rock'n'roll!!! Ma chłopak parę. Dodam jeszcze, że całe mieszkanie jest zagracone wszelkimi zabawkami lub przedmiotami godnymi uwagi dla szczeniaka takimi jak:szczotka do kurzu w kolorach niemieckiej flagi narodowej (!!!), szczotka do zębów, kilka skarpet, stary kapeć i gumowe rękawiczki ... Dodatkowo jabłka lub pomidory. Lubi, bo nie wie co to jest. Niby piłka, a kwaśna. Jest używanie!!!

Czasami ma takie ataki wariacji, że niewyróba. Szczeka, skacze, wspina się. Nie daje za wygraną. Wczoraj już miałam go tak serdecznie dość, że wrzeszczałam, żeby w końcu poszedł coś porysować, albo poczytać... Gośka lała ze śmiechu....
Psina została odrobaczona, zaszczepiona i odpchlona, a było tego robactwa trochę. Nie pomogła pierwsza kąpiel ani obroża przeciw insektom. Potrzebna była profesjonalna chemia i kolejna kąpiel. Oj, nie lubi on wody. Straszne to dla niego przeżycie.

Poza tym mokry wygląda jak ćwierć siebie :)

Obserwuję go sobie. Patrzę jak się zmienia, jak dojrzewa. Strasznie dawno nie było u nas szczeniaka w domu. Całe 11 lat!
 Ostatnio Miś stał się niuchaczem!!!! Nowe zapachy to dla niego istny raj! Nie popuści żadnej nowince. Jest jak mały stos atomowy i swoją energią mógłby oświetlić mały domek. Ale jak dostanie opieprz udaje pokrzywdzonego, idzie do kąta i tylko łypie tymi guzikami :) Ciekawski, mały kudłacz, pochłaniający mój czas ... Bo przecież jaki blog??? TRZEBA SIĘ BAWIĆ!!! Bawić na całego. !!! 
Na koniec zdjęcie aniołeczka gdy zasypia... i chyba już powoli czas się z nim żegnać :) Tylko czy ja aby na pewno tego chcę?

I z Aki... w tle zbój mały :)

Nasz Bemol nadal mieszka w kominku...

A Buba na szafce w łazience

 i nasz aniołeczek Misiem zwany

Ps. Dzisiaj mijają 3 miesiące od założenia tego bloga. Napisałam 33 posty i mam prawie 2800 wyświetleń. Pięknie wszystkim dziękuję za poświęcony czas na czytanie mojego słowa pisanego. Pozdrawiam i buziakuję :)